Shooting scene at CC TV

Historia się rozrasta, pojawiają się nowe argumenty... Jest się czego bać! 

praski street art

"Don’t you ever fall in love with me"

I don’t need your lips to say my name

I don’t need your arms to bond my waist

That I belong to you I’m eager not to hear

Don’t you ever fall in love with me

For funny things like this

I am too big, you know

I walk where shoes of suede

Are leading my blue soul

You want to take me up

Just into seventh heaven

You want to walk me down

The aisle and stay together

But…

Don’t you ever fall in love with me…

You want to pay our bills in half

And take my doggy for a walk

Dear me, I think it’s far enough

If we sip a cup of tea and talk

I want to leave my house

At night and paint the town red

So don’t wait, my “to-be” spouse,

I am so far ahead.

And remember…

Don’t you ever fall in love with me…

“Love, she will guide us, long live the queen!”

The newlyweds think, when bells a’ring

But then you see a shooting scene:

“Husband killed wife”  at CC TV

Don’t you ever fall in love with me…

I can't quit you, baby

Przyprawianie życiorysu

"Sól i pieprz"

Czego nam brakuje, by powiedzieć
"Już niczego nam nie brakuje"
Musisz zamknąć oczy, wtedy
Widać lepiej.

Biorę tylko to z twych dłoni, 
Co mi z dłoni zechcesz dać
Muszę zamknąć oczy, wtedy
Widzę lepiej. 

Sól i pieprz 
Dodaję do życia
Smakuje lepiej 
Sól i pieprz 
Mieszam z wódką 
Smakuje lepiej

Pomiędzy dziś i jutro rośnie paranoja 
Paranormalne stany, niestabilne sny 
Dlatego zamykam oczy, wtedy 
Widzę lepiej.

Zabieram tylko to z twych dłoni 
Co mi zechcesz z dłoni dać
Otwórz oczy
To ja, to ja

Sól i pieprz 
Dodaję do życia
Smakuje lepiej 
Sól i pieprz 
Mieszam z wódką 
Smakuje lepiej

Oddział toksykologii - zapisuje się (2003)

Na oddziale toksykologii leżą obok siebie Miłość i Strach. 

Doktor Spouse podał sztuczny vicodin, utrzymuje obu pacjentów w stabilnym stanie. Lekko otumania, nie należy przeciążać rozmową. 

Są pewne wspomnienia, które należy zostawić w szpitalnej kostnicy. Nie poddawać sekcji. 

Śmiertelne choroby są po to, aby uratować świeży kod genetyczny przed rozkładem i usterkami. 

Natura poradzi sobie sama. Wyśmienicie. 

Operacja się udała, pacjent zmarł. 

Bez-cześć ich pamięć! Komentarz szpitalny Kingi i Leszka.

***

rozmawiałam o tobie

nad herbatką z marakuii

wstapiła we mnie wiara

i z iskrą w oku

opowiadałam

i czułam jak bardzo jesteś

dla mnie ważny

ale nie powiem ci o tym

tak dokładnie i wprost

bo może pomyślisz

ze to przez ten owoc marakui

 ***

wypadam blado

w porównaniu z tobą

w zderzeniu atomów

pobladłych z rzeczywistości

jak atrament

na dawnej umowie o pokój

***

niesiemy lektykę

naszej (nie bójmy się nazwać)

miłości

stąpając z napięciem

do pierwszych kropli potu

w opary i dym

po skale Wezuwiusza

***

ta sama pora

kilka lat wstecz

jakże było i n a c z e j

czas niesie mnie ze sobą

***

zauważyłeś

jak szybko zmienia się

to co niezmienne

w zamyśle

Haiku

Stare wydanie haiku zebrane przez Miłosza było dla mnie jak objawienie. Wynalezione w zakurzonej kieleckiej czytelni w latach licealnych, zatrzymało na długie godziny. Oto esencja! 
Mistrz Basho w interpretacji Mistrza Miłosza.
Następnie ja. 

***

Oddaj wierzbie

Całą nienawiść, całe pożądanie

Twego serca

***

W mojej nowej sukni

Dziś rano -

Ktoś inny

***

Burza jesienna -

Dziki przysypane 

Liścmi

***

Błyskawica -

Krzyk czapli

Dźgnął ciemność

***

Krople rosy - 

Czym lepiej obmyć

Pył świata

ryc. link

***

Noc go nie ukryje

unurzany w lipie

złodziej

***

nie-dość 

krzyczy mu do ucha

ręce unoszące gładko tunikę

Dla przyjaciół i dla siebie - zapisuje się (2003)

Na spokojnie, o sobie i o innych. W przestrzeni, gdzie nie dzwoni telefon, kolacja już zjedzona, wilki śpią w ścianach, kołysanie... Myślę o sobie, ze sobą rozmawiam. I liczę na Was. 

by R.Ciok

***

jaka to ulga

dla zmęczonych stóp

w których tętno

rozbiera do snu

zmęczoną mnie

jaki to dzień

jedyny jakiś

dziecka

bez mycia zębów

pile         

***

liczę na was

raz dwa trzy

bez prób

nie obędzie się bez

błędów

"do mojego alter ego"

wyrwij mnie z tłumu

samej siebie

You always get what you think you can get - zapisuje się (2003)

Czary mary, srebrne mary

chodzą w koło po podwórku,

ciągną złego psa na sznurku.

Czary mary, pstre koszmary

moją duszę przeszperały,

hycel śpi na posterunku.

"w czasie niedokonanym"

wysprzedałam się

po klawiszu za centymetr skóry

przywiązałam fortepian

do kostki

jeszcze nie tonę

jeszcze nie chcę ratować życia

prąd porusza łodzią

płynie

"pytanie 1"

gdybym wyszła z siebie

daleko obok

to gdzie

"pytanie 2"

gdybym wpadła na siebie

to czy

przypadkiem

***

rozczarowana

rzeczywistością

rozczarowana

rzeczywistość

zaczarowana

rzeczywistość

zaczarowana

zaczarowistością

Don't you ever fall in love with me

Ladies and Gentlemen... Twierdzę, że nie ma to jak dobry, prosty tekst, który będzie niósł treści ponadczasowe i uniwersalne. Jak mówił Tumim "de biustibus non est deputandum". 

"Don’t you ever fall in love with me"

I don’t need your lips to say my name

I don’t need your arms to bond my waist

That I belong to you I’m eager not to hear

Don’t you ever fall in love with me

For funny things like this

I am too big, you know

I walk where shoes of suede

Are leading my blue soul

You want to take me up

Just into seventh heaven

You want to walk me down the aisle 

And stay together

But remember…

Don’t you ever fall in love with me

You want to split our bills

And take my doggy for a walk

Dear me, I think it is bliss

If we sip a cup of tea and talk

I want to leave my house

At night and paint the town red

So don’t wait, my “to-be” spouse,

I am so far ahead.

And remember…

Don’t you ever fall in love with me

“Love, she will guide us, long live the queen!”

The newlyweds think, when bells a’ring

But then you see a shooting scene:

“Husband killed wife” at CC TV

Don’t you ever fall in love with me

Dzień dobry

***

warszawa z rana
ma smak kawy szybko
niesionej
do pociągu

Dream a little dream - zapisuje się (2003)

"Wyobraźnia ludzka spoczywać nie może, nudzi się nonsensem, a tworzy sobie sens wszędzie, tak jak natura nawet w najniedogodniejszych miejscach zasiewa życie."
K.Iżykowski


Wierzę snom, które śnię. Poddaję się wyobraźni, którą karmię, aby wydała owoce. Mam nadzieję, że to, co wyhoduję, nie będzie gatunkiem mięsożernej rośliny, co pożre samą siebie. Ostatecznie, zwłoki są równie potrzebne w naturze. 

Życie jako magazyn wyrobów zharmonizowanych. 
Magazyn, czyli skład. Upychanie na gorsze czasy, lub w celach wymiany, sprzedaży. Zgadza się. To próbujemy w życiu robić. Kiedyś pragnęłam, aby istniał "bank czasu" - mogłabym tam odkładać każdą niepotrzebną w danej chwili minutę, ona procentowałaby i czekała spokojnie, aż jej użyję w momencie niedoczasowienia okresowego. Magazyn sugeruje, że należy coś na zaś mieć. Choćby kogoś. 
Wyrobów, tworów, rzeczy, myśli. Działanie vs słowo. Gdzie w słowie jest działanie? "Ja ciebie chrzczę". Słowem można zarazić, porazić nawet czy zrazić. Uwieźć, ponieść, obarczyć, podnieść, uskrzydlić, zahipnotyzować, zdemoralizować, ująć, przejąć, zmilczeć. Brak słowa, to również słowo. Milczenie jest słowem - "nie", "tak", w zależności od sytuacji. Wyrobów - czyli pracy. Pracy rąk, namacalnej, jak praca drwala. Artystyczne działania w ramach landartu, prawie jak machanie kilofem. Pracy umysłu - pisanie, logicznych wniosków wysnuwanie dla świata, rządzenie, nierządów smaganie. Z tym gorzej, nie sprzedaje się łatwo. Chyba, że chcą kupić ciebie razem z piórem.
Zharmonizowanych. Harmonia - dążenie do harmonii, renesans odkupienia harmonii wobec chaosu. Sprawne podążanie w wyznaczonym kierunku, holowanie się mozolne lub hulajnogą zwinne pomykanie. W muzyce piękno wyczuwalne, w moim życiu synkopą się nazywa. Gdzie słabość, tam siła. Gdzie niżej, tam do góry. Harmonia moja, na styku z harmonią Twoją gra. Horrendalnie trudno trwać w harmonii, jeśli podlega się zmianom. A podlegamy nim wszyscy. 
Czego sobie życzyć zatem? "Życia jako magazynu wyrobów zharmonizowanych"?

***

nowy rozdział zapisuje się sam

beze mnie

same z siebie

zaokrąglają mi się kształty

myśli gonią jedna drugą

jedna

rozmieniam się na drobne

***

słowa dłuższe

niż

kiwnięcie głową

dalsza część rozmowy

przysypanej emocjami

jest możliwa tylko tu

gdzie czarna godzina pierwsza

ma jeden jasny punkt

monitora

***

wydarzyło się

mówisz, że czas najlepszy

dla tych wydarzeń

to przeszły

a teraz jest nowa

obładowana radością

jesień

wieczory trudne do określenia

udane/nieudane

nasze na rozpiętość palców

***

moje ciało

bez kiczowatej nawet zasłony

rozebrane do naga

włazi krzywo w lustro

każde lustro -

życzy sobie dużo szczęścia

w nagości

Ciąg dalszy historii peronowych

"Śniadanie u Tiffaniego"

Zapraszam Cię na śniadanie u Tiffaniego,
w ręku bułka z kruszonką i kawa.
Stanę na środku chodnika i szeptem
zostawię w Twoim uchu parę słów.

Schowana w czarnym płaszczu sukienka
obejmie mnie zamiast Twych rąk,
kiedy odejdziesz, a ja zostanę,
kiedy odejdę, a Ty zostaniesz.

Pociągi podmiejskie zbierają z peronu
powyciąganych ludzi z łóżek, jak kawki.
W kierunku znanym tylko miejscowym,
jesienna podróż.

Pusta aleja serce parku rozdziela,
samotna ścieżka bez latarni gaśnie.
Odgłosy miasta zamiast Ciebie
szepczą mi do ucha parę słów.

Przymyka oko wronom wieczór
co usiadł rojem pośród drzew i śni.
Stąd niedaleko jest na peron,
jest niedaleko do Twych rąk.

Pociągi podmiejskie zbierają do domów
ludzi dniem wymiecionych, jak kawki.
W kierunku poznanym tylko nielicznym
jesienna podróż.

Puma

Rok temu, dokładnie o tej porze,  pojawiła się w moim życiu. Zmieniła oblicze swego gatunku. Podbiła serce i wpakowała mi się do łóżka. Puma. 

"Ghost Dog"

***

czarna lawa sierści

patrzy na mnie bursztynowymi oczyma

wygina się i pieści

u moich stóp

jej wzrok pokorny

jej bok ciepły i usłużny

mięśnie gotowe do skoku

Off we go...

Nie dałam sobie żadnej gwarancji, że będzie łatwo. Nie sądzę, żeby wszystkim się to podobało, a nawet wiem, że niektórym się nie podoba. Czasami wiem, że są prostsze rozwiązania, wymagające mniej wysiłku. Są też na pewno sprawy, które można wykonać lepiej, dokładniej, posługując się metodycznym stukaniem metronomu. Wyjąwszy ten niemetaforyczny metronom, którego chcę słuchać. 

Po drodze wieczne rozkopy, kataklizm, jak w pobliżu Wileniaka - wszędzie trzeba chodzić na piechotę, ale dzięki temu więcej widać, spotyka się więcej ciekawych osób, "naraża" na intrygujące sytuacje. 

Tak, niektóre chwile dają w kość. Oczywiście. Life is life. 

Różnica jest jedna - wybór. Nie wiem, czy rodzimy się wolni, czy wolność jest utopijna, pewnie taka anarchistyczna tak. Ale jeśli jest choć jedna sfera, w której Twój wybór robi różnicę (ohydna kalka...), to już dobrze. Bardzo dobrze. 

Moja wyprawa - z dedykacją dla Dżina.

Zostanie powtórzona dzisiaj na żywo podczas naszego Lewińsko-Goździukowego "comming-out". 

Dziś, W oparach absurdu, Warsaw City. 

"Wyprawa"

Stałego lądu nie ma

I nigdy nie było.

Wyspę szczęścia – Atlantydę

Pokrył szlam.

Jestem ja i moje przeżywanie

Dalekie strony, gdzie

Zabieram swoje ciało.

Nie trzyma mnie tu nic,

Swobodne dryfowanie.

Otwarta przestrzeń dnia,

Który wcześnie wstaje

Urwałam się na chwilę

Grawitacji ze smyczy.

Nadęty balon,

Co ciągnął mnie za sobą,

Głośno syczy.

Z tej podróży się nie wraca

Takim samym.

I nie pozna  mnie, czy wróg, czy swój.

Smukła łódź nazywa się „desire”

Przepływa cmentarzem starych prawd.

Ślady słów i rąk – naznaczanie.

Patrz na mnie pod światło,

Oczy zmruż.

No-body is perfect (2002)

Nie lubimy, kiedy śmierdzi. Unikamy własnych zapachów, unikamy cudzych. Nie wiemy, jak pachnie nam spod pachy. Wstydzimy się tego. Czujemy się zakłopotani. Źle, że pachniemy, źle, że wchodzimy z zapachem w czyjeś nozdrza. Źle, że czyjeś nozdrza nas czują, że czyjeś oczy widzą. 

"obrazki podwójne"

takiej takiej

jeszcze mnie nie widziałeś

jak samochód zatrzymuje mi się

wprost na masce

i jak krzyczę do kierowcy

kurwa, jak jeźdźsz!

jak rzucam mięchem wypluwam mięcho

jak facet czerwienieje i myśli

chamstwo się szerzy wśród młodzieży

takiej takiej

jeszcze mnie nie widziałeś

jak prawie naga skaczę pod sceną

spocona i brudna robię z ciała

rzeźnię i lubieżnię i spiżarnię otwartą

bierz bierz bierz

jak się mięchem staję mięchem krwawię

bierz bierz

tylko ja się liczę i moja brzydka oślizła skóra

takie takiej

jeszcze mnie nie widziałeś

wystarczy woda w kranie

uśmiech dzieńdobry na tym samym skrzyżowaniu

katharsis takie proste

przejdź się ze mną po drodze i wpadnij śmierdzielu

do studzienki z potem

będziemy tacy tacy sami

-I'm a man. - Nobody is perfect ;)

Archipelag

praska mozaika

"Archipelag"


archipelag cały w bieli stwórz na mapie
zgarnij dłonią mnie z kawałków w jedną postać
urywane z życia chwile dajmy sobie
może uda się do jutra razem dotrwać

poprzestawiaj mi w pokoju wszystkie sprzęty
niech nie będzie pusto, czysto, nazbyt jasno
po śniadaniu pies spod stołu zje okruchy
może uda się nam znowu razem zasnąć

nie pomaga w niczym snucie wątłych wizji
w prawym oku, gdzie mniej miejsca jest na smutek
chcę zachować kontur ciała, zarys nieba
w krańce myśli widok płynnie rozesnuty

Either/Or/Neither/Nor

"The Lady and the Tiger"

wstrzymuję oddech

na długość gitarowego solo

powstrzymać się

nie umiem

i nie widzę dalej

niż za pierwszym zakrętem

zapętlam

w uszach brzmienie

prowadzi mnie przez noc

Everybody loves somebody sometimes...

"Our thoughts (...) without boundaries"

Permutacje losu - Latavce 2002

Zamyślmy się nad Życiem przez duże Ż. Co tam jest? Zbyt dużo myśli, litanie do doczesności, aby stała się wiecznością, piskorzenie i wicie. Przebudzenie ze snu, które bywa gorsze, niż sam sen. Chińskie bajki o oblizywaniu palców.

"To nie ocet zmienia swą treść, tylko ja kolejno wyciągam inny do próbowania palec"

Treść Życia - pasja, inspiracja, bliskość, miłość, samorealizacja, "be good"... Co dla Was jest Esencją?

***

Łysy krwawi

pod horoskopem z myśli

mimo woli puszczanych

latawców

Łysy rozmodlony

oblubieniec mój

w krwawej poświacie

litanię układamy

pewną siebie - 

od losu permutacji

wybaw nas Panie

***

na trasie dziś - nieskończoność

trawiaste przepaście

kamienistej ścieżki

w których tonę

wiję się piskorzę

bo czasem życie, jak sen

budzę się krzycząc w noc

nieskończenie

***

Smakuję swój ocet gorzko

i drżą pode mną kolana

Smakuję tenże sam cierpko

i słone są łzy pod powieką

Smakuję go w końcu na słodko

i z miodem zasypiam na ustach

Nie ocet zmienia swą treść

tylko ja kolejno wysuwam

inny do próbowania palec

Bo czasem trzeba wiedzieć, gdzie powinni nas całować. "I ty, cenzorze, co za wiersz ten, zapewne skarzesz mnie na ciupę..."

B&W

"granica"

nie pytam
gdzie dla ciebie
zaczyna się Rubikon
czy stoję w nim po szyję
czy tylko po kostki
a może
odbijam się w kałuży
b&w

by R. Ciok

Jesienna podróż

Płaszcze zapinane ciasno pod szyją, rękawiczki często gubione, parasole na deszczu. Szybki chód, zamglone szyby w tramwajach, coraz krótsze postoje w bramach. Każdy czas jest dobry, aby zacząć podróż, dlaczego nie jesień? Jeśli tylko masz łagodną przystań, by się ogrzać, wyrusz. Przecież zawsze możesz wrócić.  


Na fali jesieni - piosenka.

"Śniadanie u Tiffaniego"

Zapraszam Cię na śniadanie u Tiffaniego,
w ręku bułka z kruszonką i kawa.
Stanę na środku chodnika i szeptem
zostawię w Twoim uchu parę słów.

Schowana w czarnym płaszczu sukienka
obejmie mnie zamiast Twych rąk,
kiedy odejdziesz, a ja zostanę,
kiedy odejdę, a Ty zostaniesz.

Pociągi podmiejskie zbierają z peronu
powyciąganych ludzi z łóżek, jak kawki.
W kierunku znanym tylko miejscowym,
jesienna podróż. (...)

Constans co się zmienia - Latavce 2002

Można lubić, co się robi. Mnie podoba się wiersz "Stali w swojej zmienności". Z fazami miałam ostatnio do czynienia w sposób bezpośredni - RWE przyszło, żeby włączyć odcięty prąd... Nie bójcie się, poetka ma z czego żyć :) Ot, wypadek przy (ich) pracy. 

Live your life each and every day...

Keep your hands wide open... 

You can never lose a thing, if it belongs to you... 

What belongs to you? Truly... 

***

skomasowany atak feromonów

spokojną nazwą mami

koci koci miętka

***

przez baldachim z górskiej trawy

wieje mgła

porusza dzwonki

na pryzmatach przeświadczenia

o wieczności chwil

w sobie złożeni

jak baba z dziadem

łapiemy piękno

jak motyle w siatkę

i dym uchodzi z komina

"Stali w swojej zmienności"

U podstaw

pulsują jednym rytmem

piersi kryształowego wzgórza

Światło przez nie

przechodzi fazami

ja minus ty plus

Od białego wdechu

po wyczekującą pustkę

tropimy co w nas piszczy

Nim zbliżymy się do prawdy

zmiana faz następuje

u podstaw