Zapiski z domu mody - luty 2003

Dziewczyna walczy ze światem. Ile z tych walk wygra, ile jest z góry przegranych, tego jeszcze nie wie. "Prohibicja" na altruizm ją boli. Buduje własny "dom" z wierszy. "Miarka" - zmieniające się wyobrażenia siebie i innych, dorastanie. "Mojej Utopii" - już chyba podejrzewałam, że czyste idee można włożyć między bajki. Wiersz "moja równowaga" dużo mówi o miejscu, gdzie mieszkałam, o słyszanych w nocy dźwiękach. Miałam zwyczaj siedzieć do świtu ze słuchawkami na uszach, radio nastawione na różne fale, być może już na Trójkę. Zagłuszałam się. 

***

kim jest moja matka

i kim są moi bracia?

chciałam powrotu

do  pierwszego domu

ścian z dobrze ukrwionej tkanki

ale tego domu

już nie ma

wybudowałam własny dom

o którym wiedzą nieliczni

i sama gubię adres

nie noszę kluczy

i dzwonię godzinami do drzwi

a tam nie ma nikogo

oprócz mnie

ściany mojego domu

kapią na czarno czcionką

w stojące wiadra białych kartek

skąd to się sączy

sama nie wiem

czy jest lepszy czy gorszy

od pierwotnego?

trzeba płodzić płodzić

poznawać po owocach

***

miarka na ciebie

inna miarka na mnie

wyskakujemy ze schematów

jak rybki z akwarium

na drodze ewolucji rosną nam płuca

***

wiesz

jestem trochę Małą Mi

złośnicą

rudym wyładowaniem w eterze

przyjaźniłam się

z lodowatą Buką

brnąc w śniegu

który sama tworzyła

mam starszą siostrę

po drugiej stronie rzeki

i szeroko otwarte oczy

które niedowidzą na wyciągnięcie ręki

łowiąc wszystko z wnętrza

jak chochelką w zupie

stąd tyle soli

gdy płaczę

i pięciokrotne echo

gdy krzykniesz

w ograniczoną pozornie

przestrzeń

"Mojej Utopii"

Utopii mojej na dzień dobry

Śpiewam - kochanie jesteśmy sami

Wtulam się mocno całując niewinne

Nieśmiertelne usta

Zostawiam śpiącą jak Danae

Osłoniętą deszczem boginkę księżyca

Zastyga w bieli Renoir'a

W kolorze Klimt'a

Wychodzę sam

A moja Utopia

Nic nie wie o Apokalipsie

Wychodzę sam

Walczyć i przegrywać

Bez hymnu zwyciężonych

Kiedy kładę się znów obok

Ona patrzy na moje rany

Krwawisz, mówi, zamykając we mnie

Swoje wieczne ciało

Śpię by się obudzić

Zacząć stary dzień

Bez swojej Utopii

By przyjść z wielką raną

By mogła mnie uleczyć

Moja Utopia

"Prohibicja"

Mówisz do mnie prohibicja

nie pokazuj swego ciała

w ciele zazdrość

w ciele siła

niespożyta, z rąk szatana

Krzyczy w ucho prohibicja

nie sprzedawaj swoich myśli

poukładaj noś schowane

nie myśl głośno

niebezpiecznie

Drąży tętni prohibicja

na altruizm poświęcenie

nie otwieraj nie rozdawaj

ceń co twoje

Prohibicja

Prohibicja

Prohibicja

***

moja równowaga

tak często krzyczy

lubi słuchać miasta

i jęków ulicy

powyżej 80 decybeli

jak epitafium

przyjmuję każdego dnia

gwizd pociągu ze Skarżyska osobowy

moja równowaga

flirtuje z jazgotem

nie bacząc

na kaca 

Muzyczny bakcyl Łukasza G. Dziękuję!