Tchnienia ziemi - grudzień 2002 - jak trwoga, to do Boga

Był w moim życiu intensywny epizod w pewnej organizacji katolickiej, kryptonim O.A.Z.A. Z tego, ale nie tylko tego powodu, pojawiały się również myśli dotyczące Boga. Sądzę, że teksty pastorałek, które posiadają również muzykę, zostaną wykorzystane w tym roku na szkolnych obchodach Wigilii. O, to jest myśl. 

Pastorałka

I

Świat się świtem skłania

Czerwieni się niebo

Grudzień, zima i ptaki

Co szukają słońca

Drogi poniekąd nasze

Lecz zawsze rozdrożne

Na nich ja i ty

Dzieci Boga najmilsze

Chodzimy przytuleni

Do nagich skał frasunku

Przemijają przedmioty

I ludzie - memento mori

Drwić chcemy z czasu

Nie baczyć na przekleństwa

Co rzucamy sobie w twarz

Na codzień i od święta

Ref:

Przyjdź, Jezu - okruszku

Na głodnych dzieci stół

Zawieja okrada nas z ciepła

Ty szalem naszym bądź

Przytul do serca, Boże

Nas i kawki leśne

Czekamy na słońce zimowe

Obiecaj nam miłość swą dać

II

Wierzyć chcę, że mnie kochasz

Choć często bezmyślnie

Krzyczę w Twoje bramy

Żeś tyranem sumień

Obwiniam o swe błędy

Ciebie bezgrzesznego

Czystą łzą mnie skrop

I duchem podeprzyj

Z miłości największa

Ukryta w ołtarzu

Miłość Twoja, Panie

Krwią zmyta i śniegiem

Dla mnieś urodzony

I ku mojej sile

Najwyższy z ogromnych

Tyś w człowieczej skórze

Kolęda

Przybyli z nieba Anieli

W złoto przyoblekli Stajenkę

Rozhuśtali gwiazdę i świat

Hymnem promienistym

Hura, Hura - dzisiaj nam Pan

-||-                 - na ziemię zszedł

-||-                 - śpiewajcie z nami

-||-                 -  nową narodzenia pieśń

Maryja radością przejęta

Na rękach trzyma Niemowlę

To Stwórca i Sędzia Ostatni

Do Niego należy cześć

Hura...

Pastuszkowie i królowie

Każdy niesie dary swe

Ten, co leży pośród słomy

Dla nas darem życia jest

Hura...

Józef opiekunem stoi

Chlebem dzieli tu przybyłych

A Bóg w Synu nam przychylił

Bramy Raju wiekuiste

***

niebo

to zasłony teatralne

między nimi ganiają się

podniosłe anioły

za kulisami zastawiły

swoje aureole

banderole na świętość

pierzaste gałęzie skrzydeł

znak rozpoznawczy

i skrzącą się powłokę

płaszcz z najcieńszego jedwabiu

wyglądają

po ludzku

nareszcie

a niebo jest na ziemi

***Brewiarz

Panie,

dziś wieczór ostatni świat

ślę ci więc spóźniony pacierz

i kilka próśb:

dziękuję za spokój nieprosty

bo z trudem wywalczony

chyłkiem go kradłam

z rozbalansowanej duszy

            - wybacz taką kradzież

dziękuję za głośny śmiech

uciekający stadkiem wróbli

z otwartego gardła

płoszony myślami o Nim

            - wybacz półświęty powód

dziękuję za odranną libację

upojenie radością ze śniegu

rozczochranego mrozem na wietrze

i za mgłę nad gruntem rozumu

            - wybacz starej pijaczce

dziękuję za puste ulice

miejsce mojej modlitwy

po których szłam z głową w elewacjach

tu cegła tu rozeta tu gipsy

            -wybacz tak lichą katedrę

dziękuję za zdziwienie

że pośród lwów

Zrodzony

przynosisz mi to wszystko

            -wybacz że jeszcze się temu dziwię