Z dzieckiem (w tle) 2003

Ciężko się przyznać do niepoprawnych uczuć, nawet takich, które były - bo przecież były nasze, a nasze uczucia, to my (?). Ergo, czy jestem "zła", bo łaziło mi po głowie coś niepoprawnego? 

Łazi do dziś. I najtrudniej wybaczyć wtedy sobie. 

***

jeśli kiedyś będziesz

jeśli się pojawisz

z uniesienia

paru narządów i elementu niematerialnego

to nie pytaj

dlaczego

mnie dzisiejszej

bo ja dzisiejsza potraktowała by cię z buta

bo uważa cię za systemową

***

spacerem do biblioteki

oganiam się od furii

wychodzę

trzaskają drzwi

niedomknięte wiecznie przez pamięć

dla zmarłego milicjanta

i dla jego wnuczka, który jeszcze żyje

chyba dzięki temu, że dziadek

pozbawił drzwi elementu sprężyny

przez co drzwi nie mogły budzić dziecka

głośnym trzaskiem, a wiadomo,

że spokój to podstawa w poprawnym

bezstresowym chowie dzieci

i znikają moje furie

i znikają zupełnie

bo jeszcze zakręt

i schodki

i podsienie